filtre olmayınca tütün içmek zor. hoş tütün kağıdı olmadan içmekten daha zor değil. biliyorum çünkü sigarasız kalıp nikotin krizine girdiğim günlerden birinde tütün sarmak için de kağıt bulamayınca saçmalayıp bir filmde gördüğüm garip yöntemi uygulamaya karar verdiğim o günden daha kötü değildi. evet hapishanedeki çaresiz adam bulduğu tütünü incilin sayfalarını koparıp onlara sararak içiyordu. şimdi konu dışına çıkıp filmin alt metinde din-inanç gibi kavramlara başkaldıran, ya da "kutsal sayfaları" bir nefeste içine çekerek soyutlamaya çalışıtığı metaforik yaklaşımını filan irdelemeyeceğim. gecenin o vakti düşünebildiğim tek şey o nikotini içime çekmekti. ben de yine o çaresiz günlerimden birinde dedim ki, neden olmasın!?! yapacak başka bir şey yoktu, gecenin bir yarısı çıkıp sigara da alamam. tütün, filtre her şey tamam bir kağıt eksik. bu işlem için yegane
hayati element. yine de elime geçen en ince kağıdı aldım (bulabildiğim tek şey atm makbuzuydu), filtremi koydum, bir güzel sardım. sonuçtan çok umutluydum. nasıl bir kafaysa!!! hayır salak değilim, bilmiyorum sarhoş filandım galiba o gün. sigarayı yakmamla söndürmem bir oldu tabi tahmin edileceği gibi. tadını sorarsan hiçbir şey gibi değil de, sanki odun, çıra ya da bilumum odunsu nesneyi mangalda yakmış dumanı da içime çekmiş gibi hisettim. sarhoşsam da o an ayılmış olmalıyım. şşt tamam tamam biliyorum tiryakiliğin bu kadarı da fazla be ablacım. ama komikti. ^^
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder